Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal de schuld van school. Want daar worden bacillen, hoofdluizen en ander gespuis gekweekt alvorens ze met de kinderen meegestuurd worden voor huis-, tuin- en keukenplezier. Het begon dan ook, zoals te doen gebruikelijk bij V. In de nacht, hoesten en proesten en koorts. Dekbed omhoog, kacheltje ertussen, mama op het randje. V. had het goed te pakken, rode konen, geen honger, dvd na dvd werd met waterige ogen bekeken.
Vrijdagavond begon F. met zijn offensief wat ik eerst met met de nodige scepsis aankeek (ik ken mijn pappenheimers inmiddels) maar na een paar uur moest ik toegeven dat ook F. gevloerd raakte. Het weekend stond in het teken van Zorg: voorhoofdjes deppen, sapjes inschenken, sinaasappels pellen, dvdjes verwisselen, wasjes draaien, koorts meten, bedden verschonen, heel gezond koken (bleek alleen voor E. en mij, de zieken hadden geen trek), peptalk houden, hond uitlaten en E. entertainen. Het was zondagavond en ik was gesloopt. Ideaal voer voor hongerige bacillen.
Dus maandag, nadat we de niet kapot te krijgen E. inclusief snotneus, hadden afgeleverd op het kinderdagverblijf, zaten we gedrieën op de bank. Vechtend om de mooie plekken. Steunend en kreunend de bacillen in het rond te blazen. Wie pelt er nu die sinaasappel?
Inmiddels is het ergste geweest, we zijn aan het aansterken. Gezellig allemaal thuis, een warm lentezonnetje, het lijkt zowaar een beetje vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten