Het blijft een wonderlijk fenomeen, zo'n zonenkind. Bijna drie-en-een-half en ein-de-lijk zindelijk. Daar waar we bij de meiden gepast enthousiast waren bij het bereiken van deze mijlpaal hebben we nu een persbericht uitgestuurd en de vlag uit gehangen. Zeker aangezien hij volgens de normen van het consultatieburo al veel langer zindelijk was (omdat hij wel degelijk wist wanneer hij moest poepen), helaas alleen nog de verkeerde plek opzocht (zijn broek). Tja, zo kennen we er nog wel een paar.
Maar goed, het leed is geschied, hij heeft de smaak te pakken. Bij ieder onbenullig plasje wordt zeer actief en ingespannen uitgezocht of er ook nog gepoept moet worden, we kijken niet op een half uurtje meer of minder.
Ik kreeg vandaag echter wel het bange vermoeden dat we nog niet helemaal in de veilige zone zijn beland. Toen hij op de wc bril had geplast riep hij mij: "Maham, ik heb op het zadel geplast!"
De verwarring tussen wc en vervoersmiddel ligt op de loer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten