Over het algemeen is de prioritering als volgt:
1. zorgen voor 3 onzelfstandige kinderen
2. het schrijven van logjes
3. klussen in en rond het huis
Dan kan ik gerust stellen dat er zoveel tijd op gaat aan 1. en 2. dat er voor 3. geen tijd overblijft. Tot de factor noodzaak een rol gaat spelen. Heel charmant hoor een oud huis maar o zo vergankelijk. Als je niet regelmatig de kieren dicht verft dan tocht je van de bank. Dus een week of 4 geleden veranderde (door die noodzaak) de rangorde in de prioriteitenlijst naar:
1. kinderen
2. klussen
3. logjes
Wat automatisch tot gevolg had dat er van logjes schrijven helemaal niets meer kwam.
Aangezien F. zijn lijfspreuk is 'Je vrije tijd moet je kopen' (wat zoveel betekent als: wij klussen niet zelf, daar worden we chagrijnig van dus daar betalen we wel een klusjesmeneer voor) klussen wij alleen datgene zelf wat we echt niet aan een ander durven te vragen, zoals het schilderen van een kamer. En dat is wat er hoognodig moest gebeuren. Een leuke jaren 30 kamer met heel veel hout en vochtplekken en kieren en gaten.
Maar als ik dan eenmaal los ga met die kwast dan ga ik ook echt. Heerlijk man, alles weer mooi in de verf, nieuwe kleuren, glimmend hout. Voordat ik een pot verf opruim struin ik met de lekkende kwast in de hand door het huis op zoek naar nog meer voorwerpen die hoognodig dit nieuwe kleurtje moeten. F. raakt daar een tikje geïrriteerd van: "Al die nevenprojecten, focus nou eens op waar je mee bezig bent...".
En nu ik hier weer zo blij een logje zit te produceren denkt u natuurlijk dat we klaar zijn met klussen. Niets is minder waar, we hebben de kinderen weggedaan. Dus:
1. klussen
2. logjes
3. kinderen
En het klussen voor vanavond is klaar. De vloer is voorbehandeld, het kozijn van V.'tje zit in de lak, het kastje op de gang heb ik en passant even meegesopt en staat te drogen, kortom... tijd voor een logje. Beetje jammer dat ik gestalkt word door 2 kwaaie katers die niet naar boven mogen, waar hun brokjes staan, omdat daar alles natgeverfd is. Zet die brokjes dan beneden denkt u natuurlijk maar helaas dan eet Jonas alles op. Jeetje wat een gedoe zo'n oud huis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten