Mijn knarslapje en ik, wij hebben het nog niet echt gevonden met elkaar. We vallen nu een krappe 2 weken samen in slaap en er is nog geen ochtend geweest dat we samen wakker werden. De eerste paar ochtenden trof ik mijn knarslapje keurig op het nachtkastje aan. Geen idee hoe het daar terecht was gekomen.
Vorig weekend werd het gekker. Mijn knarslapje lag niet op het nachtkastje, niet onder mijn kussen, niet naast mijn bed. Het enige dat ik me nog vaag kon herinneren was dat ik ergens 's nachts had gedroomd dat ik een stapel kleren stevig aandrukte. Beneden op de mat trof ik de factuur van de tandarts, een enorme stimulans om mijn knarslapje stante pede terug te vinden, anders kon dit wel eens een hele dure hobby gaan worden.
En zo kwam het dat ik de hele zaterdagmiddag besteedde aan het terugvinden van mijn knasrslapje. Gestuurd door de herinnering aan mijn vage droom zocht ik tussen de stapel onderbroeken, de t-shirts, de broeken, in de sokkenmand, bij het beddengoed, in de mand met skikleren. Alles moest van de muur, de stofvlokken vlogen in het rond, en passant stofzoog ik de dikke spin op, die het nachtkastje van F. bleek te bewonen, waarna ik de stofzuiger een half uur aan liet staan omdat ik bang was dat de griezel anders door de slang eruit zou kruipen. En langzaam bekroop mij het unheimische gevoel dat ik rare dingen doe 's nachts, en dat ik misschien wel mijn knarslapje door de wc had gespoeld.
Ik kocht de kinderen om, als zij het knarslapje zouden vinden mochten ze tv kijken mét chips erbij. Dus zij rolden over het bed, om te voelen of het echt nergens lag, kropen onder het bed, schoven alles nog eens opzij. Niets noppes nada. Gewoon van de aardbodem verdwenen.
Toch hield ik moed. Wie weet zou ik in de nacht een helder moment krijgen en zo in één vloeiende beweging mijn knarslapje onder uit tussen de weet ik veel wat vandaan vissen. En zo geschiedde.
Om half 5 in de ochtend strek ik me asociaal dwars over het bed uit en waar steek ik mijn teen in? Juist.
Samen wakker worden zit er nog steeds niet in maar sinds die barre zoektocht hou ik mijn knarslapje beter in het slapende oog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten