"Nee schatje, ik haal de bloemen wel voor de 480e trouwdag van mijn ouders, dat kan wel even tussen hoofdstuk 4 en 5 door".
Altijd fijn.
Denk je dan.
Zo'n man die het thuis een beetje onder controle houdt tijdens het studeren.
Denk je dan.
Tijdens een gesprek met collega x gaat de telefoon. De telefoon staat op stil dus het gesprek wordt niet gestoord. Ik ben de enige die het doorheeft omdat mijn oog er op valt. Het is F. Ik neem niet op. Het gesprek is te intensief. De telefoon gaat meteen daarna weer. Het is weer F. Ik raak uit mijn gespreksconcentratie. En neem weer niet op. Vervolg mijn gesprek. De telefoon gaat direct voor de derde keer. Het is weer F. Er is iets aan de hand. Dat moet wel. Ik verontschuldig mij bij collega x. "Sorry. Ik geloof dat het echt moet". En neem de telefoon op.
"Ja?
Wat is er?"
"Nou... ik sta bij de bloemenwinkel.
En ik heb geen idee welke bloemen ik moet kiezen.
Ze zijn allemaal truttig."
3 opmerkingen:
helemaal niet waar!!!
Ik ontken alles!!!
Lieve allemaal daar...wat heerlijk om zomaar op zaterdagochtend weer eens even te 'verdrinken' in jouw prachtige verhalen, met beeld en soms lijkt het zelfs met geluid - Megamindy, mannen, kortom de hele bubs...hoog tijd toch, om na alle bizarre momenten, vol drukte, zorg en spanning, vol van hard werken, te gaan happen bij Gabija...en elkaar weer eens even goed en diep in de ogen te kijken...Liefs, dikke kus Anita en een fijn weekend!
Een reactie posten