En toen moest en zou er, ondanks alles wat er al is, toch met alle geweld een Playstation3 komen. Ik had nog geprotesteerd, met argumenten zoals: het is toch wel genoeg, en het gaat om de aandacht voor elkaar, en je moet nog wat te wensen houden, en we willen onze kinderen toch niet groot laten worden met het idee dat je alles maar meteen kan kopen, en mensergerjenieten is toch ook leuk. Het was allemaal tevergeefs. Ik werd genegeerd en de Playstation3 werd gekocht.
Dus zo kwam het dat ik gisteravond verbannen was naar de eettafel, mijn heil zocht in het besurfen van Internet terwijl de audiohoek werd uitgebreid met nog meer snoeren, consoles, apparaten en doosjes met spelletjes. De boel was zonder noemenswaardig gescheld aan de praat en F. zat tevreden zijn nieuwe spelletje (dat overigens erg veel lijkt op al zijn oude spelletjes, maar dat zeg ik maar niet want dan begint hij weer over mijn nieuwe laarzen, die zoveel schijnen te lijken op mijn oude laarzen terwijl ze echt heel anders zijn...) te spelen.
Tot ik ineens een baby hoor huilen. Mijn getrainde gehoor richt zich tot de trap naar boven, V.'tje wakker?, het klinkt wel typisch, anders dan normaal. Ik wend mij tot F., wiens aanblik mij verrast met een blauwknipperend geval in zijn oor, en voordat ik hem gevraagd heb of hij ook een baby hoort huilen, hoor ik het gehoest van mijn zwager door de kamer. Wat is dit voor buitenaardse gedoe?
De Playstation3 doet dingen met internet. Dus mijn zwager was mijn zwager die thuis hetzelfde spel als F. zat te doen. En de baby was van één van de medegamers, een medegamer die vooral aan het gamen was, de baby stond beduidend lager op het prioriteitenlijstje. Mijn hemel. Ik had echt veel harder mijn best moeten doen om die Playstation3 buiten de deur te houden.
1 opmerking:
Och arm V'tje..
Gelukkig zijn er ook spelletjes vanaf 3+. Nog heel eventjes wachten dus..
Een reactie posten