Het weekendje bij mijn ouders stond al driekwartjaar op de planning. F. had zijn jaarlijkse weekendje 'biertjes drinken met oude vrienden' koud vastgelegd toen mijn moeder enthousiast riep dat ik en de kinderen en de hond dan hartstikke welkom waren bij haar en mijn vader. Toen was ze nog enthousiast, inmiddels denkt ze daar heel anders over, maar daarover later meer.
Dus afgelopen vrijdag togen de kinderen en de hond en ikzelf in de BMWX5 totaal volgepakt met logeerspullen en spullendingen richting ouderlijk huis (wat feitelijk niet mijn ouderlijk huis is maar wel de stad van mijn roots en de plek waar mijn ouders inmiddels gesettled en gelukkig zijn, dus). Ik had wat hoofdpijn en waterige ogen en warm lijf maar dat mocht geen naam hebben. Na 3 wijntjes en de bloemkool en gehaktballen van mijn vader was er geen vuiltje meer aan de lucht. Ik deed leuk mee en maakte grapjes waar we allemaal hard om lachtten, het leek net vroeger.
Na een ietwat brakke nacht, wat natuurlijk kwam door het feit dat de liefde van mijn leven niet naast mij lag maar stomdronken door Oberhausen liep te zwalken, werd ik niet helemaal van jetje wakker. Beetje erg misselijk, tikje veel diarree, warm koud koud warm, ik moest eigenlijk alleen maar een beetje liggen en veel slapen. Hoe enig voor mijn ouders. Komt je dochter gezellig langs met 3 onzelfstandige kinderen en een hond, duikt ze vervolgens de hele dag in het logeerbed.
Er was echt de godganze dag geen lol aan mij te beleven. Het enige wat ik af en toe deed was sms'en met F. die net zo brak in zijn hotelbed lag. Bij hem had het alleen te maken met een kleine misrekening, hij had verzonnen dat hij nog wel als een jonge god de kroegen in Oberhausen tot 7 uur 's ochtends onveilig kon maken, tja...
Maar goed, toen ik me zondags weer iets beter voelde haalden mijn ouders opgelucht adem, ik zou in ieder geval met het hele konvooi in de loop van de dag vertrekken. Dan hadden zij nog even tijd om bij te komen van deze orkaan en konden ze zich vervolgens storten op het inpakken van de koffers aangezien ze binnen 2 dagen naar Frankrijk af zouden reizen voor een korte doch welverdiende vakantie.
Toen ik ze vandaag, onderweg van werk naar huis, even belde om te checken of ze klaar waren voor vertrek bleek ik nog een klein kadootje voor ze te hebben achtergelaten. Ze waren allebei niet zo erg lekker, ze voelden zich misselijk, hadden diarree, en ook wel erg warm koud koud warm. Het hotel van de eerste week van de vakantie hadden ze net geannuleerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten