Er zit natuurlijk best een aardig leeftijdsverschil tussen onze oudste telg en onze jongste telg. En dan zijn er periodes dat het verschil zo groot is dat het niet goed mogelijk iets samen kan doen. Zoals wanneer de oudste groot genoeg is om te schommelen en de jongste nog niet eens kan blijven zitten op een stabiele ondergrond. Of wanneer de oudste groot genoeg is om een hele grote hoge legotoren te bouwen en de jongste zijn grootste lol haalt uit het omduwen van hele grote hoge legotorens.
Maar er zijn ook periodes dat het verschil kleiner wordt en dat dingen heel goed samen gaan.
Zo zijn we nu aanbeland in het tijdperk van 'samen liedjes zingen voor het slapen gaan'. Dat doen we op het grote ouderlijk bed. Ik zit in de kussens en zing, al dan niet bijgestaan door de tekst in het liedjesboekje, allerlei liedjes en versjes uit de oude doos (ze blijven leuk, meezingbaar en opzwepend, echt waar, zelfs 'Hop Marjanneke' doet het keigoed bij de jeugd). En de 3 kinderen, variërend in de leeftijd van 8 naar 5 tot 2, zingen, springen en dansen op het bed.
Maar toch. Het leeftijdsverschil blijft zichtbaar.
Want daar waar V.'tje springt, zingt en ter bedde stort, bekijkt V. tevreden haar billen in de grote spiegel terwijl ze omhoog springt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten