Als trotse echtgenote stond ik veel te vroeg klaar op de afgesproken plek, 2 kilometer voor de finish. De kinderen papten aan met de politieman die zijn auto over dwars op de weg geparkeerd had om het doorgaande verkeer tegen te houden. Ze vertelden de politieman dat papa ook langs zou komen en dat papa kaal haar had. De politieman deed vanaf dat moment heel hard zijn best om papa te spotten.
Na een half uur kwamen er 2 hele snelle lopers en vanaf dat moment vroeg V.'tje zich ongeveer 2x per minuut ongerust af waar papa bleef. De politieman maakte enorm leuke grapjes bij iedere enigszins kalende man en nog meer dijenkletsers bij een neger met een enorm afro kapsel. Thank god was F. van de vlotte deze run en kwam hij na een kleine 3 kwartier langs zoefen. De kinderen blij, de politieman niet, kon geen kant meer op met zijn enorme gevoel voor humor.
Maar goed, nadat we vriend A. nog hadden toegejuichd was de lol voor ons er wel af. Op de één of andere manier is 8 km echt zo'n punt dat iedereen er op zijn ellendigst uit ziet. Dus we gingen huiswaarts.
Na een paar uur stapte Zoef de Haas de tuin binnen. Retetrots op zijn tijd. Enigszins veroorzaakt door het feit dat hij graag wilde winnen van zijn voetbalmaatjes maar dat slechts terzijde. Snel is snel. We genoten nog van wat gezinsgeluk alvorens hij plezier ging maken met diezelfde voetbalmaatjes bij een bbq en een avondjes stappen. Dat hij van zijn fiets viel op weg naar de kroeg is niet heel belangrijk voor het verhaal maar wel voor de day after.
Hij voelde zich wat stijf en verrot vandaag.
Ik zei nog zo... je bent geen 20 meer.
En ook geen 30 meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten