Een heleboel dingen begrijp ik of kan ik op z'n minst in de logica van het woord volgen...
...dat je enorm vaak enorm nodig naar de wc moet omdat het wandje tussen de blaas en de ronddraaiende baby erg dun is...
...dat je maagzuur krijgt van alles wat je na 1 uur 's middags eet omdat de baby je maag omhoog duwt...
...dat je bikinilijn een zigzagkromming wordt omdat je deze simpelweg niet kan zien tijdens het scheren...
...dat je als je wakker wordt een doorzakgevoel hebt omdat je langzaam maar zeker verandert in een weekdier...
...dat je huilt om Goede Tijden Slechte Tijden omdat je door de zwangerschapshormonen gewoon een labiele muts bent...
... ik begrijp het allemaal...
Maar waarom in hemelsnaam je darmen er gewoon mee uit scheiden op het moment dat je een kind in je buik draagt is mij een absoluut raadsel. Er gaat gewoon eten in, misschien nog wel meer dan normaal en waar blijft dat dan? Wordt alles met een inwendige staafmixer die navelstreng in gepompt om de baby te voeren? En dan nog, waarom komt datgene wat er dan alsnog wel uit moet niet gewoon lekker vlotjes? Wie heeft verzonnen dat je de hele dag het gevoel hebt dat je wel moet maar dat het slechts in 6 kleine moeizame porties het lichaam verlaat? En dan eigenlijk alleen nog maar als je daar uitgebreid de tijd voor neemt, met iets te lezen erbij...
Onbegrijpelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten