Powered By Blogger

zondag 1 juli 2007

K's aandacht

Volgens Van Dale:

Aan.dacht (de~)
  1. bewuste, gerichte belangstelling => gehoor; <=> afwezigheid

Maar hoeveel je daar nou van hebt... Heb ik dan 3 kilo aandacht te verdelen, of 4 uur, of 2 emmertjes of 8 plakjes... Geen idee, gaat Van Dale me blijkbaar ook niet vertellen. Ik had wel het idee dat ik de afgelopen dagen een ernstig tekort had.

In de eerste plaats was daar natuurlijk V. Mijn kleine dappere meis zonder amandeltjes. Zij had natuurlijk alle recht op aandacht in de vorm van liefde, rennen, inschenken, voelen, zappen, aaien, pilletjes, post, ijsjes, nieuw dvd-tje, smeren en snijden, bedje rechttrekken, tranen wegvegen, bij papa of mama in bed, kadootjes.

E. had dat van een afstandje bekeken en had bedacht dat het zeker de moeite waard was hier eens extra je best voor te doen. Een tikje pijn levert blijkbaar een hoop op. Dus hop, daar was de buikpijn, echt heel erg, nee echt geen honger meer, buikpijn weet je, ze moest echt even op de bank liggen, ja het liefst met de televisie aan, en dat dekentje eroverheen, en kan V. haar voeten weghalen, hé eten jullie een chocoladetoetje, maar dat lust ik wel heel graag.... buikpijn??

Jonas kon ook niet achterblijven. Bij één of andere onnozele snoekduik in de plaatselijke vijver had hij met zijn rechterflank iets scherps geraakt en een lelijke snee opgelopen. Krabben, bijten, draagt natuurlijk niet bij aan de genezing. Dus een kraag gehaald bij de dierenarts en sindsdien loopt Jonas met zo'n beeldige kraag, ook wel lampenkap, op zijn kop. Hij loopt overal tegenaan, kan niet meer bij de kruimels op de grond en wordt keihard uitgelachen door zijn hondenvrienden op straat. Vanuit zijn mand klinkt regelmatig bbbbrrrroooooommmmmm..... aandacht.... ziet iemand hoe zielig ik ben..... bbbbbrrrroommmmm...

Ook mijzelf kost de nodige aandacht. Poeh wat ben ik zwanger, moe, onhandig, zielig.

En dan het beste paard van stal. Mijn lief heeft donderdagmiddag na weken, maanden, jaren dubben eindelijk zijn baan opgezegd. Wat een verademing. En daar heeft hij absoluut te weinig aandacht voor gekregen, zonder twijfel. De aandacht was op. F. was er gister helemaal narrig van, is maar lekker gaan dansen in Amsterdam vannacht. Het gebruikelijke smsje 'ik hou van je en mis je' bleef deze keer uit. Dat snap ik dan wel weer.

Geen opmerkingen: