Zie hier.E. heeft de waterpokken.
En niet te zuinig.
Gister was ze er knap beroerd van. De waterpukkeltjes, zoals ze ze zelf noemt, jeukten en deden pijn. En bij ons is de policy dat 'een kind ziek en ellendig bij ons in bed mag'. Dus zo geschiedde. E. in ons bed te ruste gelegd. F. en ik hadden de deal gemaakt dat hij het eerste deel van de nacht bij haar zou slapen en als ze 's nachts wakker zouden worden zou ik het overnemen. Ik mocht het eerste deel van de nacht bij V. op het matras (opa en oma waren er ook dus het logeerbed was al in beslag genomen). Voordat ik me op het matrasje rolde ging ik nog even bij E. kijken. Ze was nog niet in slaap en had vooral ontzettende jeuk. Onder haar haar, in haar luier, in haar neus, achter haar oor.
Op de matras was het vredig en rustig en ik sliep als een roosje tot F. om half 2 met het dekbed onder zijn arm de kamer binnenkwam. Nu al? Maar nee, F. kon niet slapen van het onrustige gewoel en gejeuk van E. dus hij was afgetaaid. Niet te doen. Konden we dan niet beter E. in haar eigen bed leggen... Nee ze sliep nu net dus laat maar zo. Maar de matrassen waren op. Dus F. op 2 dekbedjes naast mij op de grond. Vanochtend om 6 uur werd F. kreupel wakker. Ik ben eens beneden bij E. gaan kijken en de kleine gespikkelde wurm lag prinsheerlijk breeduit in het midden van het enorme bed. Ergens was hier iets mis gegaan.
"Hoe zie ik eruit?", vroeg F. enigszins bezorgd, aangezien hij vandaag zijn eerste dag als ZZP'er bij zijn nieuwe opdrachtgever zou gaan beleven. "Beroerd schat", was de enige eerlijke constatering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten