Wat een fantastisch gevoel is dit. Wij zijn gewoon klaar, ons gezin is af. Als we met ons vijven op bed zitten voel ik aan alles: jaaah... klaar. Zaterdag tijdens ons eerste toertje als gezin door het dorp kijk ik gelukzalig om me heen terwijl V. de wandelwagen duwt: jaaah... klaar. Als er een man en een vrouw met 1 babietje langslopen denk ik: O, zij moeten vast nog, ik nooit meer. Nooit meer een dikke buik, nooit meer bevallen, nooit meer nooit meer.
Vanochtend was het eerste pakje van de kleine man te klein, ik heb het van de weeromstuit gewoon weggegooid. Heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten