Er waren jaren dat ik me op zaterdagmiddag de Carnaval in stortte om daar woensdagmiddag zonder stem, met houten kop uit bij te komen. Tegenwoordig gaat het volledig langs me heen. De kinderen gaan naar een protestantschristelijke school en daar doen ze niet aan carnaval: 'nee zeker niet, jakkiebah, wij zijn géén katholieke school...'. F. mág sinds hij 3 kinderen heeft niet meer afreizen naar Tilburg om zich daar in boerenkiel kansloos vol te laten lopen (vind je het gek, ik heb niet voor niks 3x een zwangerschap doorstaan, dan wil ik ook wel dat hij optimaal geniet van de behaalde resultaten). En tot slot kent de stad die wij bewonen in het midden van het land amper carnavalse uitspattingen.
Dus zo gebeurde het dat ik gister tijdens een wandeling met Jonas een te vrolijke clown met gele pruik tegenkwam. Huh? Zelfs Jonas keek even om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten