K's slag bij Nieuwpoort

Het was pak 'm beet een maand geleden dat V.'tje zich realiseerde dat als hij niet gauw wat deed, hij zijn kansen op een lekkere dwarse peuterpuberteit verspeelde (ik bedoel, als fatsoenlijke kleuter kan je natuurlijk niet meer krijsend op de grond laan liggen omdat je koekje kapot is...). Dus terwijl F. en ik elkaar al trots op de schouders klopten, dat we het bij de derde toch echt leken te begrijpen, dat we deze kleine man zonder noemenswaardige problemen richting kleuterschool aan het loodsen waren, maakte V.'tje zijn plan van aanpak. En toen wij heel even de andere kant op keken ging hij los.

Ik moet zeggen... ik wist niet dat hij het in zich had.
Enorm.
V.'tje blijkt in staat om vanuit ieder onbeduidend voorval een opstand te veroorzaken waar de Slag bij Nieuwpoort bij verbleekt.
Als het mijn kind niet was zou ik er met diep respect naar kijken.
Maar het is mijn kind wel. Jemig. Wat een toestand.

Hij krijst en gilt als hij zijn zin niet krijgt, als hij zijn zin wel krijgt gaat hij gillen omdat zijn sok verkeerd zit. Hij wil niet uit bad, ook niet als het water weggelopen is, hij huilt alleen tranen met tuiten omdat hij het zo kouhouhoud heeft. Hij wil niet aankleden, hij wil naar beneden, maar niet bloot. Hij moet een andere luier, deze is niet goehoehoed. Hij wil zelluf zijn brood snijden maar hij krijgt het korstje niet doohoohoor. Hij wil zo graag liefde en aandacht maar kusjes doen pijhijhijn.

En wee je gebeente als er één van zijn 6 stuiterballen onder de kast rolt, iemand aan zijn zelfgetekende schatkaart zit, hij geen snoepje mag, je voor de tv staat als hij zit te kijken, hij mee naar buiten moet, je naar buiten gaat zonder hem, wee - je - gebeente.

Vrijdag in de supermarkt had V.'tje het toetje uit mogen zoeken. Zijn oog was gevallen op slagroomvla, de chocoladevariant. Aan tafel had hij er helemaal zin in. Zelf een bakje en lepeltje gepakt, de slagroomvla uit de koelkast. Hij was er helemaal klaar voor. 

F. doet de vla in zijn bakje.
V.'tje kijkt,
kijkt,
kijkt van zijn bakje met de bruine vla naar het pak slagroomvla naar F.
"En nu de slagroom", sommeert hij.

Ik hoef waarschijnlijk niet uit te leggen hoe de situatie was nadat F. had proberen uit te leggen hoe het met de slagroom zat.