K's schoolplein

Na een krappe 2 jaar schoolpleinervaring durf ik mijn conclusie langzaam te trekken. Schoolpleingedrag van moeders is een kopie van schoolpleingedrag van meisjes. Dertig jaar na dato blijken de dames zich moeiteloos te schikken in hun vertrouwde rol.

Zo is er een groepje luidruchtige, goed gekleedde en gekapte dames. Duidelijk de populairste van het schoolplein. Zij zijn ruimschoots voor het einde van de schooltijd aanwezig zodat ze hun plek veilig kunnen stellen, daar waar eenieder langs moet die dichter bij de school wil komen, waar ze goed overzicht kunnen houden op het grote geheel. Met één oog op elkaar gericht wordt er enorm belangrijke informatie uitgewisseld over nieuwe laarzen, de laatste trends op haarkleurmodegebied en het grote feest in het dorp waarvoor zij allemaal uitgenodigd zijn. Met het andere oog wordt het langslopende publiek nauwkeurig beoordeeld. Eventueel populaire mannen worden bezitterig in de groep opgenomen.

Dan is er een groepje rustige, degelijke dames te vinden onder de bomen, achter de glijbaan. Een onopvallend clubje dat elkaar enkel op het schoolplein treft. Zij hebben elkaar gevonden in hun eensgezindheid over maatschappelijke kwesties maar er is geen behoefte aan buitenschoolse contacten. Zij bespreken gedecideerd hun laatste vergadering, de combinatie werk en gezin, de resultaten van de schoolgaande kinderen en hun zorg over het huidige onderwijssysteem. Mannen nemen een boog om dit groepje heen. De dames zijn ietwat scherp van tong, een tikje gevaarlijk.

Een beetje meer naar het midden van het schoolplein staat een groepje van vrouwen die opvallen doordat ze net wat dikker zijn, net wat dunner zijn, net wat meer piekhaar hebben, net wat ouderwetse kinderwagen duwen, net wat rare stem hebben of net die laarzen van 2 jaar geleden nog aan hebben. Ze hebben elkaar gevonden en hebben het goed samen. Ze lachen hard, vangen elkaars kinderen op en zorgen voor elkaars planten. Ze zitten samen in de koffiecommissie en breien de kleren voor de eindmusical. Er staat wel eens een man tussen die gewoon opgaat in het geheel.

En dan zijn er nog

• de moeder van Kijaria en Giovanni
• de altijd jonge moeder die meedoet met tikkertje dat haar zoon met zijn vriendjes speelt
• de moeder die graag wil laten zien dat ze nooit over zich laten lopen, zeker niet op het schoolplein
• de moeder die heel intiem is met de juf
• de werkende moeder wiens kind altijd met het busje mee moet
• de moeder die tegen het hek staat te wachten op haar kind want dat is wat ze komt doen

Ik heb altijd moeite gehad met mijn groepje vinden. Vroeger wilde ik wel erg graag bij het populaire modebewuste groepje horen maar dat zat er meestal niet in. Op het hoogtepunt van mijn roem kreeg ik aansluiting met één van de populaire meisjes maar van een echte groepsopname was geen sprake.

Nu, 30 jaar later, is die behoefte er niet meer. Wat zekerder over wie ik ben en wat ik belangrijk vind sta ik graag tegen het hek te wachten op mijn kind. Want dat is wat ik kom doen.

Ik moet wel zeggen dat mijn populariteit evenredig lijkt toe te nemen met de omvang van mijn buik. Zou ik dan toch nog een keer het meest populaire meisje van het schoolplein kunnen worden....