Powered By Blogger

woensdag 16 augustus 2006

CitatenK's

"Ik zorg ervoor dat ik nooit meer iets verlies, vooropgesteld dat ik het kan vinden".

Uit 'Waar is Knorretje nou?'

vrijdag 4 augustus 2006

K's diepte investering

Inmiddels staan we quitte.

In de Allerhande stond een lekker recept dus gister stiefelde ik naar de slager om de benodigde 4 ons ossenhaas te kopen. Dat de slager het stukje vlees zelf begeleidde naar de toonbank en mij allervriendelijkst vroeg of het zo naar wens was vond ik vreemd. "Ja", zei ik, "lijkt me prima, ik heb niet zoveel verstand van ossenhaas". Dat bleek. "Dat is dan 20 euro mevrouw". Natuurlijk. Zonder te verblikken of verblozen heb ik betaald. Dat was mijn diepte investering voor deze maand.

woensdag 2 augustus 2006

F's diepte investering

Bij wijze van hele hoge uitzondering maar ere wie ere toekomt hier een log die helemaal aan F. toebehoort.

Koud terug uit het warme Egypte blijkt Henk (Harrie's broer, gezamelijk onze 2 rode katers) wat moeilijk te lopen. Het euvel bevindt zich in de linkerachterpoot. Henk staat bekend als brokkenpiloot, het is hem zelfs ooit als binnenkat gelukt zijn rechterachterpoot te breken, dus in gezwinde spoed haasten wij ons naar de dierenarts. Na wat geduw, getrek, foto's en overleg blijkt dat de poot uit de kom is geschoten. Het zo laten is geen optie want dat doet pijn (briljant gevonden van de dierenarts). Dus wij kunnen kiezen uit 1) opereren door een specialistische dierenchirurg, gehuisvest in een kapitaal pand aan het Wilhelminapark te Utrecht of 2) een spuitje om Henk uit zijn ondraaglijk leiden te verlossen. Ok, en wat betekent optie 1) vragen wij ons hardop af. Optie 1) betekent 780 euro en dan zit de poot voor eeuwig in de kom.

Het is een lastig dilemma maar als het aan mij had gelegen had ik de rest van mijn leven als moordenaar te boek gestaan. Ik vind 780 euro net wat aan de hoge kant voor een kat. F. dacht daar heel anders over. Dus F. heeft zijn spaarpot omgekiept en Henk van de brute spuitjesdood gered.

En dan zijn we er nog niet. Om te revalideren moet Henk de komende 6 weken doorbrengen in een kooi. En daar wordt Henk knap chagarijnig van. De dankbaarheid is ver te zoeken, het enige dat Henk ons laat zien is zijn kont, zijn manier om te tonen dat hij het niet eens is met zijn eenzame opsluiting. Geen benul van het feit dat hij een beleggingsobject is geworden en dat hij vanaf nu alleen maar uit gouden kopjes mag drinken.