'Maar is je leven dan zo saai? Dat je nooit meer logt?' Een heel reele vraag, tijdens een gezellig vrouwenetentje, wanneer het bijna 2 maanden geleden is dat de laatste log gepost is. Maar toch, het komt aan. Welke vrouw van 35 jonge lentes wil nou saai zijn? Ik niet. Dacht ik.
Naarmate de avond vordert passeren er meerdere onderwerpen de revue. Verhuizen bijvoorbeeld. Vrouw 1 gaat binnen een jaar een nieuwbouwhuis betrekken en wordt helemaal blij van het uitzoeken van een nieuwe keuken, nieuwe meubels en een nieuw bad. En dat terwijl het stof van de verbouwing in haar huidige huis koud uit haar rokken is gewaaid. Vrouw 2 heeft net de nieuwe kleuren tegen de muur, plafonnetje opnieuw gestuct en is zwaar over de zeik omdat het droomhuis dat ze laatst wilde kopen net voor haar neus aan een ander gesleten is. Vrouw 3 (dat ben ik) denkt: Bbbrrr... Ik zit prima....
Of vakanties, ook een fijn onderwerp. Vrouw 1 wil het liefst in Zweden 6 weken lang van hut tot hut trekken maar aangezien de kinderen nog wat klein zijn voor een dergelijk avontuur zoeken ze voor een aantal weken de Cote d'Azur op. Vrouw 2 gaat de drukte uit de weg en zoekt het op een Oostenrijkse berg. Heerlijk de ruimte, lekker in de sneeuw, spannende skitochten met manlief, lekker met de kinderen de berg op. Vrouw 3 (dat ben ik) denkt: Bbbrrr... Twee weken op een Franse camping in een voorgemeubileerde stacaravan is echt de max...
Uiteindelijk kom je dan uit bij de gedeelde conclusie dat ik gewoon goed gedij bij saaiheid. Zo is het.
Gelukkig hebben we alledrie al jaren dezelfde man, een hypotheek, 2 kinderen. En dat konijn (wat echt heel saai is) dat heb ik dan als enige weer niet. Kleine meevaller.
