Met het ouder worden van de kinderen komen de ingewikkelde vragen. Al maanden maak ik mij op voor de eerste sessie "broodnodige kindvriendelijke voorzichtige sexuele voorlichting". Volgens mijn moeder was ik niet zo vlot en nieuwsgierig indertijd maar mijn zus zeker wel. En aangezien V. met name op mijn zus lijkt ben ik er klaar voor. Ik heb me ingelezen in wat een kind wel en niet aankan, welke metaforen de juiste zijn en welke familieleden bij voorkeur bij deze sessie aanwezig zijn. Ook weet ik inmiddels wat je wel en wat je niet met plaatjes en foto's moet illustreren en heb ik informatie ingewonnen tot hoever ik in detail moet treden.
Toen V. vorige week vroeg of je ook kindjes kan maken als je met een meisje trouwt was ik zeer in mijn nopjes met mijn degelijke voorbereiding. Ik zette de waterkoker aan, pakte de biscuitjes uit de kast en ging er voor zitten. Intussen had V. besloten dat ze toch liever met Jesper wil trouwen en aangezien Jesper een jongetje is bleek een antwoord niet meer relevant. De legotoren moest hoger.
V. speelt wel met levensvragen van een andere orde. Zo vroeg ze gister, vanaf de wc met haar broek op haar knietjes: "Mama, hoe hebben de meneren ons huis gebouwd? Of heeft de Here God dat gedaan?"
Daar was ik niet op voorbereid!
dinsdag 10 oktober 2006
dinsdag 3 oktober 2006
K's winkelmoment
F. en ik zijn niet van die shoppers. Op zaterdagmiddag de stad in om fijn wat niet van te voren gedefinieerde nieuwe kleren te kopen komt niet voor op ons lijstje "ooh, dat vinden wij fijn".
Mijn manier van shoppen bestaat uit internet afstruinen of op een heel impopulair moment een paar winkels in en uit, uitsluitend in mijn eentje. F. heeft geen manier van shoppen, hij heeft bij tijd en wijle wel eens de opmerkzaamheid dat hij nieuwe kleren nodig heeft, daar blijft het meestal bij.
Vrijdag hadden wij een bruiloft. Een krappe week van te voren constateerde F. dat zijn pakken vies, uit de mode en te groot waren. Hij moest voor die bruiloft een nieuw pak. En dat is nou typisch te laat opgemerkt. In ons leven, dat lijkt op een sneltrein die op tijd rijdt, is er geen ruimte voor een ongepland winkelmoment op korte termijn. Maar F., bekend om zijn flexibiliteit, is niet voor 1 gat te vangen. Tien minuten moet genoeg zijn.
Tien minuten was genoeg. We waren keurig op tijd voor het grote Ja woord. Het zweet stond in mijn bescheiden decollete maar F. zag er strak uit. In zijn nieuwe pak, met zijn nieuwe overhemd op zijn nieuwe schoenen. De broek was wel wat lang maar voor korter maken was geen tijd.
Mijn manier van shoppen bestaat uit internet afstruinen of op een heel impopulair moment een paar winkels in en uit, uitsluitend in mijn eentje. F. heeft geen manier van shoppen, hij heeft bij tijd en wijle wel eens de opmerkzaamheid dat hij nieuwe kleren nodig heeft, daar blijft het meestal bij.
Vrijdag hadden wij een bruiloft. Een krappe week van te voren constateerde F. dat zijn pakken vies, uit de mode en te groot waren. Hij moest voor die bruiloft een nieuw pak. En dat is nou typisch te laat opgemerkt. In ons leven, dat lijkt op een sneltrein die op tijd rijdt, is er geen ruimte voor een ongepland winkelmoment op korte termijn. Maar F., bekend om zijn flexibiliteit, is niet voor 1 gat te vangen. Tien minuten moet genoeg zijn.
Tien minuten was genoeg. We waren keurig op tijd voor het grote Ja woord. Het zweet stond in mijn bescheiden decollete maar F. zag er strak uit. In zijn nieuwe pak, met zijn nieuwe overhemd op zijn nieuwe schoenen. De broek was wel wat lang maar voor korter maken was geen tijd.
Abonneren op:
Posts (Atom)