K's nieuwe hobby

Op het schoolplein staan met alle andere moeders tot je kind uit school komt.

Geeft weer een heel andere kijk op het leven.
Echt enig...

K's inzicht

Terwijl F. driftig zat te zappen en bij alles stopte waarvan ik dacht:"ooh, jasses", en bij alles waarvan ik dacht: "hmm... aardig" direct doorflipperde, kwamen wij gezamenlijk tot de conclusie dat wij weinig interesses gemeen hebben.

Het enige dat we echt allebei leuk vinden is een boekje lezen in bed, voor of na de sex.

K's kado

Bij een jarige dochter hoort een kado. Tot zover zijn F. en ik het helemaal eens. Gezien het feit dat F. meer thuis is in de wereld van het speelgoed valt het uitzoeken van het kado onder zijn verantwoordelijkheid. Het budget is mijn verantwoordelijkheid. Ziehier het probleem.

Dus toen F. zei: "dit wordt het", en ik zei: "dat is te duur", verliet F. met zijn neus in de wind het pand: "dan betaal ik het wel zelf", om na een half uur triomfantelijk terug te keren: "het ligt achter in de auto".

Na een week rondrijden met die doos in mijn achterbak begon ik te wennen aan het idee. Het is uiteraard een superkado. Helemaal goed voor een meisje van 4 dat zich het liefst onderdompeld in fantasieverhalen over prinsessen met rose jurken. Dus op de versieravond (de avond voor de jarige job beneden komt, uitermate geschikte avond voor het hangen van de slingers en het blazen van de balonnen) stelde ik F. voor om het kado alvast in elkaar te zetten. Dat is leuk, dan kan ze er meteen mee spelen. Maar F. had het romantische idee dit kado samen met zijn dochter in elkaar te zetten, dus we lieten de doos de doos en zette deze voor de versierde stoel op tafel.

Ik heb graag gelijk en krijg het nog liever maar eerlijk is eerlijk, ik had wel een beetje te doen met V. , die op haar verjaardag 2 eneenhalf uur moest wachten totdat haar prachtige sprookjeskasteel in elkaar gezet was.

CitatenK's

"Ik merkte afgelopen vakantie dat we nu toch wel aan elkaar gewend raken".

mijn moeder, na bijna 36 jaar huwelijk.

K's klusweekend

Het wordt vast door velen ontkend maar ik voel een duidelijke competitiestrijd op het kinderdagverblijf wanneer het gaat om de traktatie van het kind. Die strijd blijkt wanneer een moeder glimmend van trots het kinderdagverblijf binnenkomt met een idyllische mand vol zelfgeknipte kangaroes met in hun buidel een kangaroe baby van spekjes en kokindjes. En die strijd blijkt wanneer diezelfde moeder bij het ophalen van haar kind enigszins afkeurend het doosje rozijnen verkleed als lieveheersbeestje (te herkennen aan 7 zwarte stippen) uit het mandje haalt. Uiteraard betreft het hier enkel moeders, de vaders kijken wel uit zich hier druk om te maken. Daarbij zie ik de meeste vaders echt niet de hele zondagmiddag kangaroes knippen, maar dat slechts terzijde.

Anyhow, V. wordt volgende week 4. Dus aanstaande dinsdag is het traktatiedag bij het kinderdagverblijf. En aangezien het ook nog de allerlaatste dag is, omdat ze uiteraard meteen na haar verjaardag naar school gaat, moet de traktatie natuurlijk wel een echte klapper zijn. Gelukkig ben ik erg creatief, met name in het gebruik van internet. Dus ook dit jaar weer een kwartier gegoogled op 'traktatie kind afscheid origineel snel klaar niet te duur' en vanmiddag de bijborende hand en span diensten verricht. Toch nog wel een uurtje of 2 onder de knutselpannen. Daarbij moest onze keuken naar de volgende fase (dit was tenslotte maar tijdelijk) en leek het mij leuk de schouw meteen mee te kleuren, om de harmonie te bewaren, of te krijgen, ofzo.

En dat allemaal terwijl boven op mijn nachtkastje de nieuwe Harry Potter ligt te schreeuwen om aandacht.

K's kinderen

Vanavond was het baddertijd. Een knus ritueel.

F. faciliteert het vollopen van het bad. V. kleedt zichzelf uit en gaat daarna op ons bed springen. E. wordt door mij uitgekleed en gaat daarna naar haar springende zus kijken. Specifiek vanavond: E. deed een plasje terwijl ze naar haar springende zus keek. Toen ze zich afzette om richting bad te sprinten, gleed ze uit over haar eigen plasje, resultaat een bloedneus. F. stapt zelf in bad, ik zet de rest erbij. V. doet standaard haar plasje in bad, ik vind het ok, F. vindt het vies. Haren wassen doen we samen, vervolgens pakt ieder zijn favoriete speelgoed uit de bak. Specifiek vanavond: enige paniek, de zeester was weg, gelukkig was V. zo bijdehand om de lepel te pakken en te doen alsof dat de zeester was. Wanneer dat allemaal geregeld is kan ik rustig de was opvouwen en de kinderkamers slaapklaar maken.

Als ik wil lachen ga ik kijken naar mijn 3 bloedjes in bad. Het is een beetje een autistisch geheel. V. gaat helemaal op in haar eigen fantasiegedoe, de zeester (die dus eigenlijk een lepel is) zegt tegen zijn moeder (een groene badeend) dat hij vanavond zijn schoen gaat zetten. E. zit een beetje met een natte Nijntje puzzel in het rond te zwieren. En F. doet natuurkundig onderzoek naar het Dopplereffect onder water.

Wanneer de staat van verrimpeling ernstige vormen aan begint te nemen haal ik eerst E. uit bad. Wanneer zij in bed ligt is V. aan de beurt en dan komt F. ook in beweging. Specifiek vanavond: hij zat bovenop de zeester!!

Wat nou dilemma? Ik heb al 3 kinderen!!

K's rectificatie

Er komen de laatste dagen nogal wat telefoontjes binnen van vrienden en bekenden die voorzichtig informeren of ik misschien in blijde verwachting van nummer 3 ben (laat dat blijde overigens maar weg). De reden hiervoor is mijn ietwat open einde van het stukje op 9 nov. jl.

De laatste voor van het rijtje was 'dillema opgelost'. Daarmee bedoel ik dat wanneer wij 'ja' stemmen op de vraag "gaan wij voor nummer 3?" het dilemma voor eens en altijd opgelost is. Na dit dilemma komt er geen nieuw dilemma rondom dit onderwerp, dat weet ik heel zeker. Wanneer wij niet 'ja' stemmen op de vraag "gaan wij voor nummer 3?" dan blijft het (voorlopig in ieder geval) nog een dilemma. Dat is nou juist het dilemma.

Op de een of andere manier heb ik niet het gevoel dat het er echt duidelijker van wordt.

Voor alle duidelijkheid: ik ben niet zwanger.
En het dilemma is er nog.

K's opslag

Wat heb je toch een ontzettende hoop nutteloze rommel in je hoofd opgeslagen.

Zo zong ik gister zonder probleem 'Another day in paradise' van Phil Collins, woord voor woord mee. Zonder bij na te denken. Tot en met het hartverscheurende 'she's got blisters on the sools of her feet, she can't walk but she's trying'.

En geloof mij dat ik dit kwijllied de afgelopen 16 jaar echt niet vrijwillig gedraaid heb (om het fijn van buiten te leren ofzo...)

K's tip

'Wanneer je een witte muur in een rood tint wilt verven is het handig om een scheutje van de uiteindelijke kleur door de grondverf te roeren. Dat scheelt een aantal lagen verf.'

Ik heb het lichtrose vermoeden dat V. het niet eens is met het feit dat deze status van de keuken een tijdelijke is.

K's kindervriend

Kan iemand mij vertellen waarom deze grote kindervriend ruim 3 weken voor zijn verjaardag al in ons land arriveert?
Heeft deze grote kindervriend enig idee wat zijn aanwezigheid voor effect heeft op de kinderen én hun ouders?

Weet deze grote kindervriend dat enkel het feit dat hij in ons land rondstruint betekent dat kleine kindertjes grote hebberige monsters worden, die helemaal hieperdepiep door het huis hollen, iedere dag hun schoen willen zetten, bij alles in de Bart Smit folder roepen dat ze dat van Sinterklaas krijgen en bijna boos zijn wanneer de waarheid anders blijkt?
Heeft deze grote kindervriend weleens gehoord dat ouders, vanaf het moment dat hij voet aan wal zet, veranderen in opvoedkundige kneuzen: "Wel luisteren hoor, anders moet je mee in de zak van Sinterklaas naar Spanje".

Ik verdenk onze grote kindervriend ervan dat hij doordeweeks gewoon achter het grootste bureau van de Toys 'R Us zit. En dan is dit commercieel gezien erg verantwoord.

K's actiepunten

Twee dingen die ik al weken moet maar er steeds niet van komen: naar de kapper en mijn auto wassen. Toen ik vanochtend in mijn goede kleren tegen de vieze auto aan liep omdat ik die niet zag staan vanwege het feit dat mijn haren voor mijn ogen gewaaid waren dacht ik: "En nou is het genoeg!"

Dus ik ben naar de kapper geweest. Ik haat de kapper. De kapper maakt je haar nat en plat waardoor mijn eivormige hoofd er op zijn allereierigst uitziet. De kapper heeft een samenspel van grote spiegels en verlichting die mensonterend is. Ik zie op een afstand van een halve meter puistjes zitten die ik thuis nog niet zie als ik met mijn neus tegen de spiegel gedrukt sta, "Puistjes?? Jij bent toch bijna 34? Ja, puistjes!!". En de kapper knipt hele grote stukken van je haar waardoor ik continu denk: "Ojee, als dat maar goed komt". En het komt niet goed. De komende week moet ik weer elke dag aan mijn pony trekken om deze langer te maken.

Daarna ben ik mijn auto gaan wassen, bij de wasstraat uiteraard. Als echt product van de patatgeneratie: waarom zou je in vredesnaam zelf je auto wassen als er wasstraten bestaan.

Van de wasstraat kan ik erg genieten. Ik vind het een feest om te zien hoe die zwierige borstels met water en zeepsop mijn auto veranderen van een donkergrijs ding naar een zilvergrijze bolide. Het vieze water druipt langs alle kanten naar beneden totdat mijn trouwe vierwieler weer trots staat te glimmen. Ik ben alleen niet zo gecharmeerd van het slotaccoord. Als die enorme metalen fohn uit het plafond komt zakken en de hele tijd net doet of hij tegen mijn auto botst. Nerveuzig dribbel ik voor de wasstraat heen en weer om van alle kanten te bekijken of de fohn niet in mijn pasgewassen auto belandt.

Handig hoor, mijn netgeknipte haar werd en passent meegefohnd. En als mijn pony rechtop staat zie je tenminste niet dat hij te kort is.

K's dilemma

Tegen:

• 9 maanden waarin je oneindig uitdijt, maar 1 keer sex hebt (om zeker te weten dat je het allebei echt niks vindt in deze toestand), iedereen aan je buik zit, de onhandigheid rechtevenredig toeneemt met de kilo's en onuitstaanbaarheid je grootste goed is
• de wereldgerechten van Knorr zijn echt niet geschikt voor meer dan 3 eneenhalve persoon
• verlenging van luier-, fles- en spuugperiode met minstens anderhalf jaar
• er is geen gek op de wereld te vinden die iedere 4 weken op 3 onzelfstandige kinderen en een hond wil passen omdat wij onze stapavond zo nodig hebben
• kans op een jongen waardoor je 4 dozen kinderkleren voor niets hebt bewaard
• kans op een meisje waardoor nu echt vaststaat dat F. zijn zaad aan de trage kant maar wel erg sterk is
• grotere kans op faillisement

Voor:

• de laatste kans op dikke tieten (weliswaar voor een korte periode maar altijd beter dan dit jammere beetje)
• hilarische stukjes op mijn log (voor buitenstaanders dan)
• toch wel heel knussig een gezinnetje met wat meer gedoe, gezelligheid en gerommel
• dilemma opgelost

CitatenK's

"Ik weet niet meer hoe die namen heten. Ik moet die kindjes nog allemaal leren."

V. na 1 middag school.

K's zenuwen

Mijn grootste meisje gaat vanmiddag voor het eerst oefenen op school.
Over een uurtje ga ik haar ophalen bij het kinderdagverblijf en dan ga ik haar voor het eerst brengen. Dan ga ik haar helemaal alleen achterlaten op dat enorme schoolplein tussen allemaal van die wilde kinderen.

Mijn kleine meisje.

Ik kan gewoon niet werken van de zenuwen...

13.30 uur update:
V. huppelt aan de hand van meester Michel mee naar het klimrek.
Moeders zucht een keer diep, pinkt een traantje weg en gaat naar huis.