In minder dan 10 minuten was het gebeurd. Alle kado's waren opengescheurd, de pepernoten, chocolademuizen en kikkerschuimpjes opgegeten en 'Dankjewelsinterklaasje' was gezongen. Ik weet nog dat ik dacht: 'wel leuk om zo een foto te maken'. Maar het was al voorbij.
Het staat in schril contrast met het zweet dat ik me vanmiddag in de bilnaad heb gewerkt om, in het uurtje dat ik het huis voor mij alleen had, de kadootjes in te pakken, de mand te versieren, de buren te instrueren, een brief van Sinterklaas te schrijven en in de brievenbus te gooien en het huis weer in een onschuldige staat te brengen.
De kinderen waren blij. "Wat goed van Sinterklaas, dat hij weet dat ik zoveel van Bambi hou". Ja ja, die Sinterklaas.
