F. en ik zijn niet van die shoppers. Op zaterdagmiddag de stad in om fijn wat niet van te voren gedefinieerde nieuwe kleren te kopen komt niet voor op ons lijstje "ooh, dat vinden wij fijn".
Mijn manier van shoppen bestaat uit internet afstruinen of op een heel impopulair moment een paar winkels in en uit, uitsluitend in mijn eentje. F. heeft geen manier van shoppen, hij heeft bij tijd en wijle wel eens de opmerkzaamheid dat hij nieuwe kleren nodig heeft, daar blijft het meestal bij.
Vrijdag hadden wij een bruiloft. Een krappe week van te voren constateerde F. dat zijn pakken vies, uit de mode en te groot waren. Hij moest voor die bruiloft een nieuw pak. En dat is nou typisch te laat opgemerkt. In ons leven, dat lijkt op een sneltrein die op tijd rijdt, is er geen ruimte voor een ongepland winkelmoment op korte termijn. Maar F., bekend om zijn flexibiliteit, is niet voor 1 gat te vangen. Tien minuten moet genoeg zijn.
Tien minuten was genoeg. We waren keurig op tijd voor het grote Ja woord. Het zweet stond in mijn bescheiden decollete maar F. zag er strak uit. In zijn nieuwe pak, met zijn nieuwe overhemd op zijn nieuwe schoenen. De broek was wel wat lang maar voor korter maken was geen tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten