Het heeft toch nog een tijdje geduurd. En ze had zich inmiddels tegen alle verwachting in aardig hersteld. Mijn oma. Vorige week zei ze nog tegen mijn moeder: "Mij krijgen ze niet zomaar klein". En nu gaat ze dood. Afgelopen donderdag maakte ze een lelijke smakkerd van haar scootmobiel omdat ze ergens overheen reedt met haar wiel en daardoor uit balans raakte. Hersenschudding, heup gebroken, in het ziekenhuis een herseninfarct en het is uit met de pret.
Er wordt nu gewacht tot oma het leven loslaat.
Mijn oma. Er gaan weken voorbij dat ik helemaal niet aan mijn oma denk, nu is mijn oma de hele tijd in mijn hoofd. Met alle herinneringen die er zijn.
Mijn oma slingerde ons over haar schouder droeg ons als echte brandweervrouw de trap op. Bij oma logeren was een feest want ze deed de hele dag spelletjes met je. Alles vond ze leuk, valkuiltje, amerikaans jokeren, tafeltennissen. Eten koken kwam er niet van maar dat vond ik niet erg, eten koken was 1 van de dingen die oma helemaal niet kon. Wat een vieze erwtensoep kreeg je bij opa en oma. En dan moest je je yoghurt eten uit hetzelfde bord waar ook de aardappels op hadden gelegen, bah, al die kruimels in de yoghurt. En van die vieze houdbare melk.
Mijn oma had een hond en een hele kooi vol flierefluitendende vogeltjes. En heel veel roze bloemen in de tuin. En oma wist heel veel namen van bloemen en planten als je met haar langs de Dommel liep. Als je bij oma logeerde was het tussendemiddag altijd heel saai. Dan deed ze samen met opa een dutje in 2 grote stoelen. En dan moest je stil zijn en hoorde je alleen de 8 klokken die in huis hingen één voor één slaan. Mijn oma had niet veel gene, het is nog niet zo lang geleden dat ze hier was en tijdens een wandelingetje bij een buurtuin stil stond waar allemaal kabouters uitgestalt waren: "Jemig", riep ze, "dat is afschuwelijk zeg".
Mijn oma is nu aan het dood gaan. Ze kan niks meer. Het leven is op voor haar. Ze moet het alleen nog even loslaten. En dat lijkt nog niet mee te vallen. Maar ja, vind je het gek, als het leven mooi was dankzij alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten