Met onze klusweek waren wij blijven steken bij het behangetje in de slaapkamer. Dat lag niet aan onze gezwinde voorspoed maar aan de winkel die het behangetje zou leveren. Dat duurde en dat duurde maar. Vorige week konden we het eindelijk ophalen en ja, vindt dan maar eens een geschikt moment waarop je in 1 keer de hele kamer kan behangen. En de mevrouw van de behangetjeswinkel had me bezworen dat behangen een klus is die je moet doen als je alle tijd hebt, geen haast, geen stress, geen afspraken. Dat bestaat niet in een leven met 2 banen, 2 kinderen en een hond. Maar het logeren op het matras op de grond in de studeerdkamer eiste zijn tol, iedere ochtend werd ik een tikje meer gebroken wakker en het feit dat mijn computer niet bereikbaar was werd zowel voor mijn mail als log onacceptabel.
Dus... zaterdag om 6 uur ging de wekker. Om half 7 zat de eerste baan tegen de muur. Al snel kregen we de smaak te pakken dus toen de kinderen om 8 uur wakker werden heb ik die met een beker sap en een plak ontbijtkoek voor de buis gezet. "Ooh, mama mogen we nu al een film kijken?" Ja, mama moet door en ik vertrouw Jetix en Nickelodeon voor geen meter dus dan maar 's ochtends vroeg de Lollifantenfilm, geheel tegen mijn principes maar het dient een hoger doel. Drie plakken ontbijtkoek, de Lollifant en een stukje Tarzan later zat het behang tegen de muur. De kinderen hadden een geweldige zaterdagochtend gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten