Powered By Blogger

zondag 15 november 2009

K's ongelovige kind

Het was op vrijdagavond, de vrijdag voor hij aankwam, dat, toch wel redelijk uit het niets, de grote vraag kwam: "Zeg papa, is Sinterklaas nou echt of niet?" Tja, als de eerste scheuren in de dijk zitten is er natuurlijk geen houen meer an, dus hupsakee, daar kwam de naakte waarheid op tafel. V. nam het groots op, niet boos, niet verdrietig, slechts een beetje onder de indruk: "Wel lief dat jullie dat allemaal doen om kinderen blij te maken."

Ik vroeg me af of het nu tijd was om het commercieel belang van Sinterklaas in de groep te gooien en duidelijk te maken dat als het aan de ouders lag het vieren van Sinterklaas hoogstwaarschijnlijk zou bestaan uit het, onder het genot van een kopje warme chocola en een pepernoot, elkaar zelfgerijmde gedichtjes voorlezen in plaats van de jaarlijkse sponsering van BartSmitIntertoysToysRUs in de vorm van een wasmand vol belachelijke kadoos, maar ik besloot dat het daar nu niet perse de tijd voor was.

Toch wel enigszins tevreden met het feit dat ze nu een geheim deelde met haar ouders ging V. naar bed. Als partner in crime hielp ze de volgende ochtend met het uitzoeken van de eerste 'schoenkadootjes' terwijl ze duidelijk een rouwproces doormaakte.

"en... dat paard van Sinterklaas, is dat dan ook een gewoon paard?"
"maar... komt Sinterklaas dan eigenlijk ook niet uit Spanje?"
"dan is het ook niet waar dat je mee moet naar Spanje als je niet lief bent, toch?"
"hé.... wie is Sinterklaas eigenlijk?"


Wij hielden er rekening mee dat ze, op het moment dat de Goedheiligman bij ons het dorp in kwam varen, meteen weer om was en haar vaste geloof in deze mythe weer zou herstellen. Maar nee, de ontmaskering was en bleef een feit. Wel onstond er gedurende de dag van aankomst wat narrigheid. Zo vond V. het 'heel vermoeiend' om haar mond te houden tegen E. en was het uiteindelijk toch niet zo'n leuke dag want het was toch allemaal 'wel erg kinderachtig'.

Bij het naar bed gaan liet V. mij weten dat ze nu wel weer graag een eigen kamer wil aangezien 'ik nu weer net als papa en jij ben'.

Ach gos, het valt ook niet mee dat groot worden.

Geen opmerkingen: