K's kinderklus

Zoals ieder gezellig stel hebben wij ook van die avonden dat je lekker alleen de hort op gaat. Beetje eten met collega's, een klein werkoverlegje of gewoon ordinair de kroeg in. Het kan allemaal. Degene die achterblijft doet de kinderklus.

De kinderklus ziet er als volgt uit: Fluitend kook je het avondeten. Wanneer er een luid gebrul uit de kamer komt ben je weer te laat om E. te redden van een snoekduik van de bank. Rustig troost je de kleine meid. Het eten wordt opgediend en koud geblazen. Vervolgens moedig je de grootste aan tot het eten van dan alsjeblieft in ieder geval 1 tagliatellesliert en hou je het voeren van de kleinste niet bij omdat het tempo van voer verwerken vele malen hoger ligt dan het tempo van voer aanleveren. Onder het genot van een goed gesprek over de dingen van de dag ('wat heb je op het kinderdagverblijf gedaan? dat weet ik niet' en meer van dat soort diepe dialogen) werk je je eigen inmiddels wat te erg afgekoelde prakkie naar binnen. Wanneer de kinderen de dag hebben doorgebracht in de zandbak van het kinderdagverblijf komt het hoogtepunt nog. Het bad.

Gelukkig kan E. inmiddels zitten. Helaas betekent dat niet dat ze dat ook daadwerkelijk doet. Zoals zij door haar leventje stuitert, stuitert zij door het bad. Regelmatig verdwijnt ze koppie onder of glijdt langs de badkant naar beneden. Ze jat alle speeltjes van V. die buitengewoon geconcentreerd opgaat in haar fantasieverhaal over mama's van wie je niets mag en papa's die je op de gang zetten (hoe zou ze er toch bij komen??). En uiteraard gooit ze zo hard met de speeltjes in het rond dat de druppels aan het plafond hangen.

Huilen, krijsen ende schreeuwen als ze eruit moeten. Het einde van de kinderklus is in zicht dus zingend droog je de kinderen af en hijs je ze in de pyama's. Dat verhaaltje voor V. krijg je er nog net, weliswaar gapend, uitgeperst en dan heb je weer overleefd. De kinderklus is geklaard.

Hallo bank, daar ben ik.