Mijn werk is voornamelijk met mannen. Niet gevreesd, geen rode lamp te zien in de wijde omtrek. Maar ergens ooit soort van per abuis ben ik verzeild geraakt in de IT. En de realiteit daar is nog steeds een slechte afspiegeling van de maatschappij.
Mijn werk is dus voornamelijk met mannen. Dat vind ik ok. Ik werk graag met mannen om een aantal redenen, de belangrijkste is dat ik werken met vrouwen maar zo zo vind.
Maar er zijn van die momenten dan ben ik er ineens helemaal klaar mee. Mannen zijn soms zo zelfingenomen, overschatte, lompe, weinig sensitieve, egoistische monsters. Het idee dat ik wel een balkenplanning kan maken omdat ik toevallig een vrouw ben dus langer vooruit kan denken, de lompheid dat je mij niet hoeft terug te bellen als ik het vraag omdat je eigen hoofd een beetje vol zit en ik dat wel begrijp, de aanname dat ik wel kan meeschrijven tijdens het telefoongesprek omdat vrouwen nou eenmaal meerdere dingen tegelijk kunnen doen, de suggestie dat ik op mijn vrije dag toch tijd zat heb voor een plan van aanpak als de kinderen in bed liggen, jasses!
Ok, ik generaliseer.
En ik ga niet vrij uit.
Ik moet ook maar eens leren wat duidelijker te zijn.
Waar kan ik me inschrijven voor een cursus bejaarden wassen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten