Gister gingen vriendin S. en ik naar Amsterdam. Voor een avondje Carre. Door de altijd onbetrouwbare trein lieten wij ons Amsterdam inrijden alwaar wij te voet de stad doorkruistten op weg naar het door S.'s zus aangeprezen eetcafe, om de hoek bij Carre. Het was een hele happening.
Vriendin S. en ik zijn niet zoveel gewend. Beiden geboren en getogen in een willekeurig aanleundorp van een willekeurige middenmoot stad. Pas op 18 jarige leeftijd ervaringen opgebouwd in arbeiders en studentenstad Tilburg. Tilburg, de stad die goed beschouwd beter als een uit de kluiten gewassen dorp beschreven kan worden. Tilburg kent 9 buslijnen, een handjevol taxi's en geen metro, tram of ander zoevend openbaar verkeer. Tilburg kent een mega kermis maar dat is ook het enige. Heel prima te overzien.
Dus Amsterdam is niet helemaal ons ding. Na 100 meter lopen vanaf het Centraal Station kijken we rechts een kroeg in waar de meiden topless op de bar dansen, o ja, haha, we zijn in Amsterdam. Het lijkt wel of iedere mannelijke voorbijganger ons aanspreekt, sommigen in de meest exotische talen. Na check, dubbelcheck op langsrijdende trams wagen we de oversteek naar de andere stoep, worden we overhoop gefietst door een huismoeder met kind voorop die keihard door het rood fietst en ons vernietigend aankijkt, huh? En terwijl we midden op de RegulierDwarsStraat lopen, toch echt op de stoep lijkt het, krijgen we een hartverzakking van de achteropkomende tram.
Wat kan een mens zich een provinciaaltje voelen.
Maar, het eten was lekker, Carre geweldig en de trein terug een stuk minder onbetrouwbaar dan de trein heen.
1 opmerking:
hé K!
In het Red nummer van maart op blz. 45 (ik heb 'm) staat een columnwedstrijd:
Hoofdprijs: een vaste plek in Red!
650 woorden inleveren vóór 15 maart!
Doen!!!
Groetjes,
M.
(van nr 11)
Een reactie posten