Het is zover. De gevreesde periode van doktertje spelen is aangebroken. Zij is 4 en hij is 5. Om de beurt mochten ze ziek op de bank liggen terwijl de ander de dokter was. De dokter moest de prik toedienen met een spuit (daarvoor deed de toren van het prinsessenkasteel uitstekend dienst). Vanaf de eettafel loerde ik voorzichtig om de bloemen heen hoe dat nou in zijn werk ging.
Een prikje in het bovenbeen. En eentje in de rug. Dan was de ander ziek en de een de dokter. En zo ging dat een tijdje heen en weer. De zieke gaf aan dat de dokter wat vaker mocht prikken, ook lekker in de zij en in de buik.
Het was een keurig spelletje. Kleren bleven aan. Geen onfatsoenlijke voorstellen. Er werd wel heel zachtjes overlegd, beetje alsof ik het niet mocht horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten