Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat mijn meisjes vandaag lief zijn geweest. Ze zijn vanochtend op tijd afgeleverd bij het kinderdagverblijf. Hebben daar lekker gespeeld. Hun vader heeft vanavond shoarma voor ze besteld en dat hebben ze fijn opgepeuzeld.
Toen ik net thuis kwam heb ik nog even aan ze gesnuffeld. Zo lief als ze slapen. V. op haar rug, luid snurkend, het bed delend met Olifantje (een mega hond die dankzij zijn enorme omvang de liefkozende naam Olifantje heeft gekregen) die toch zeker de helft van het bed in beslag neemt. En E. op haar buik met haar billen in de lucht, armen naar achter, neus opzij. Meteen als je binnenkomt begint ze te woelen en te draaien, zoekt op de tast haar doekje en duim en gromt nog wat. Nog 1 nachtje slapen en dan weer bij daglicht.
Het leed dat werkende moeder heet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten