K's getut

Ik heb heel veel meegekregen van mijn ouders maar hoe je als vrouw je een beetje leuk op kan maken was niet 1 van die dingen. Mijn moeder had welgeteld 1 lippenstift. Een hele rose, in een gouden hoes. Als ik eraan denk ruik ik hem weer. Met die lippenstift werden de stippen op onze wangen getekend wanneer we carnaval gingen vieren. Met die lippenstift experimenteerden zus en ik qua make up. Je kan je misschien voorstellen dat daar niet de basis is gelegd voor een vakkundige opmaakhand.

Tijdens mijn pubertijd keek ik vol verbazing naar de verfkunsten van vriendinnen, was regelmatig getuige van ruzies over te zwarte ogen en te rode lippen maar voelde zelf geen enkele behoefte tot meedoen. Ik was me denk ik niet zo bewust van mijn spiegelbeeld, vond het ook niet bijster interessant. Als ik hard terugdenk kan ik me eigenlijk ook niet zo goed herinneren hoe ik er in die tijd uitzag. Ook mijn studententijd bleef dat zo. Hoe wijder de ruitjesbloes hoe groter de lol. Haar in een staart en hollen maar.

Toen ik een werkende vrouw werd heb ik mezelf een make up tasje kado gedaan. De vier volgende jaren hebben daar 1 oogpotlood, 1 mascara en 80 elastiekjes in gewoond. Het schrikbeeld van een uitgelubberde, onverzorgde, slonsvrouw (onder het mom van "ik heb toch al een vent en een kind, zal mij boeien") was de reden dat, toen ik moeder werd, ik ben gaan tutten. Het zal mij niet gebeuren dat ik op mijn dertigste al afgeserveerd wordt alszijnde gebaard dus uit de mode.

En tutten valt nog reuze niet mee. Een fatsoenlijk lijntje boven je ogen zetten is hard oefenen en veel vegen. Als het lijntje op je linkeroog lukt, schiet je op je rechteroog uit waardoor je ze toch allebei moet bijpoetsen zodat er van het hele lijntje niets meer overblijft. En 's ochtends voor je naar een klant gaat experimenteren met een nieuwe kleur oogschaduw is een slecht idee want dat veeg je niet zomaar weer weg wanneer je het niet eens blijkt te zijn met de kleur. Na het opborstelen van de mascara kan je een minuut niet knipperen want anders zitten de zwarte klodders tot aan je wenkbrauwen en een lijntje onder je oog met een oogpotlood eindigt bij mij gegarandeerd in een rood traanoog.

Maar, eerlijk is eerlijk, ik vind mezelf best opknappen als ik een beetje bijgekleurd ben. De lippenstift is nog altijd niet mijn favoriet. Ik denk dat die van mijn moeder mij voor altijd genezen heeft.